• Ajax Life Podcast #184 - Vol vragen richting klassieker

Ik heb een bloedhekel aan transferperiodes. Steevast gonst het van de geruchten. Zeker met alle knip-en-plaksites van tegenwoordig, al zijn het ook steeds vaker zichzelf respecterende media die van alles de wereld in helpen, waardoor er onrust ontstaat bij supporters en spelers naar mijn gevoel afgeleid raken. Vrienden, collega’s en eigenlijk iedereen die Ajax een beetje volgt, zit telkens op z’n stoel te wippen wanneer er weer een gerucht opduikt.
 
De ene speler gaat naar club A, terwijl de ander al bijna bij club B heeft getekend. Gesprekken over mogelijke opvolgers blijven ook nooit lang achterwege. Zo gaat het de hele dag door. Daarom zijn wedstrijden in transferperiodes voor mij altijd een welkome onderbreking, omdat het dan meestal over de wedstrijd gaat. Meestal, want donderdag was dit niet het geval...
 
Het werd tegen Galatasaray wel weer een magisch Europees avondje in de Johan Cruijff Arena. Tijdens de wedstrijd ging het echter niet over het spel of hoe belangrijk het voor de club was om zo hoog mogelijk te eindigen. Nee, het ging maar over één ding: waarom draagt Jordan Henderson de aanvoerdersband niet? 
 
Op het eerste gezicht was er niks aan de hand. Crazy on the dancefloor knalde uit de speakers, het uitvak had er zin in, de ploegen deden hun warming-up en daarna ging iedereen naar binnen. Vervolgens kwamen de welbekende vlaggetjes tevoorschijn, die door de zeer gewaardeerde vrijwilligers wederom zorgvuldig stoel voor stoel waren neergelegd. Na Het Slavenkoor kwamen de ploegen weer het veld op. Toen begon het…

Zorg ervoor dat we tijdens de klassieker een front vormen. Graag met een aanvoerder die vol trots en met de band fier om zijn arm het veld oploopt.

Ik weet niet meer wie het als eerste constateerde, maar vanaf het moment dat de kicksen van de Ajaxspelers het gras raakten, ging het als een lopend vuurtje door het stadion: waarom is niet Henderson maar Remko Pasveer de aanvoerder? De ene na de andere invulling werd gegeven aan deze toch wel frappante wissel van aanvoerder, zo vlak voor de aftrap.

Tijdens de wedstrijd veel gehoord: ‘Is die Henderson eindelijk een beetje aan het voetballen, gaat die ouwe geldwolf er vandoor.’ Ook werd er bij vrienden die thuis voor de televisie zaten, geïnformeerd of er iets werd gezegd over de aanvoerderswissel. 
 
De vele mediasites kwamen direct met hun eigen interpretaties, wat in dit geval logisch was. Het was immers totaal onduidelijk waarom Henderson de band niet droeg. Veelvuldig werd het gerucht over zijn mogelijke vertrek naar AS Monaco als verklaring gegeven. De negentig minuten leken nu veel langer te duren. Iedereen was immers nieuwsgierig of de trainer en spelers na afloop wel duidelijkheid zouden scheppen. 
 
Dat bleek niet het geval. Niemand wilde er eigenlijk iets over zeggen, wat volop ruimte bood om opnieuw te gaan speculeren. Ik dacht bij mezelf: ik wil dit helemaal niet. Ik wil niet dat er met mij als supporter wordt gespeeld door een speler, trainer of beleidsmaker. Als je bij Ajax speelt, dan draag je onze aanvoerdersband met trots. Dan draag je de club naar buiten toe uit en sta je voor ons. Wil je dat niet? Dan ga je maar lekker ergens anders werken. Want zo zien de mannen het blijkbaar, als ‘werk’. Wij niet! Voor ons is Ajax onze eeuwige liefde. Wij vertrekken nooit en blijven altijd trouw aan onze club. 
 
Zondag staat Feyenoord-thuis voor de deur. Dan mag – nee, moet – het maar over één ding gaan: winnen! Dus zorg ervoor dat er snel duidelijkheid is. Dat we gezamenlijk een front vormen om de klassieker in ons voordeel te beslechten. Graag met een aanvoerder die vol trots en met de band fier om zijn arm het veld oploopt, om ook de tweede seizoenshelft Ajax daar te brengen waar wij thuishoren. 

Aanbevolen

Henderson zorgt voor bizarre plotwending en stelt te willen blijven