De tiener blijkt bescheiden als we hem bellen. “Hoe het komt dat ik zo goed kan tekenen? Ik begon er twee jaar geleden mee. Ik word steeds beter door te oefenen.”

“Ik probeer mijn karikatuurtjes simpel te houden. Juist niet realistisch, maar spelers moeten wel herkenbaar zijn. Dat doe ik door bepaalde eigenschappen uit te vergroten. Bij Youri Baas is het bijvoorbeeld leuk iets met z’n ogen te doen. Als je die halfdicht doet, lijkt-ie al meteen beter.”

Stan tekent zijn portretjes eerst met potlood. Als hij tevreden is, trekt hij de lijnen over met pen. Hij kleurt de Ajacieden vervolgens in met stift. Dan knipt hij ze uit en klaar is het voetbalkaartje!

“Ik doe ongeveer tien minuten, hooguit een kwartiertje, over een karikatuur. De vorm van het hoofd is vooral belangrijk,” vertelt Stan, die verder geen ambities heeft op tekenvlak. “Ik doe het puur voor de lol, als hobby.”

Zodra een talent zijn debuut voor het eerste elftal maakt, is Stan meteen scherp. “Dan teken ik ze meteen. Ik vond Rayane Bounida best lastig om te tekenen, maar hij is toch wel goed gelukt.”