“Mo is echt ‘fakking’ goed,” klinkt het achter me. Zeker, Ihattaren nam de dieptebal van Pierie uitstekend aan. Meteen doodleggen en geen tijd verspillen. Dat zien we graag. De bal van Pierie – onder druk gegeven – was overigens ook heel sterk, maar daarover zegt niemand iets. Hoe duidelijk wil je het verschil in perspectief hebben?

Het is deze dagen vooral de grote Mo-show. En dat is ook niet gek. Hij is dé bekeken man in deze eerste fase van de voorbereiding. Waar de internationals nog genieten van vakanties, pakt Ihattaren na een lange stilte de schijnwerpers. Hij kruipt uit de donkere schaduwen en voelt zich weer gelukkig. Weer op-en-top voetballer vooral. Dat kun je die jongen ook alleen maar volop gunnen.

Ihattaren weet als geen ander dat de lijn tussen liefde en haat een flinterdunne is.

In Oldenzaal is het dan ook ‘Mootje’ voor en ‘Mootje’ na. Of simpelweg ‘Mo’. Ihattaren kreeg er in een week tijd veel vrienden bij. Hij is er vast blij mee. Gelukkig werd hij van alle liefde die hij bij Ajax ontving en ontvangt. Toch weet Ihattaren als geen ander dat de lijn tussen liefde en aversie een flinterdunne is. Zeker bij de buitenwereld. Vandaag ben je de held, morgen de lul.

Het is goed dat Ihattaren zijn zegje volop heeft kunnen doen, maar het lijkt me voor hem nu vooral prettig als de internationals snel aansluiten. Of dat er een verse aankoop wordt gepresenteerd. Dan gaat de aandacht niet meer louter uit naar zijn persoontje, maar wordt deze wat evenrediger verdeeld. Dan kan Ihattaren zich weer volop concentreren op de weg omhoog.

Aanbevolen

Bikkelende talenten met hoop als doping