• Stem hier op jouw Ajacied van de Wedstrijd tegen Heracles

Eindelijk weer échte emotie in de Arena
Het kippenvel bleef uit, maar er klonk tenminste weer applaus toen de Ajacieden het veld van de Johan Cruijff Arena betraden voor de warming-up. En dat was alweer een hele tijd geleden. Dan voel je des te meer hoe hard we het met z’n allen hebben gemist. Of zoals we hoorden op de tribune: “Het weer is guur, het bier veel te duur en het stoeltje zit krap, maar ik kan mij geen fijnere middag wensen.”

Natuurlijk moet het stadion vol en het liefst zo snel mogelijk, maar godallejezusdetandjes, wat was het fijn weer échte voetbalemoties te zien. En vóóral te horen! Nico Tagliafico stelde eerder al zo mooi: “Zonder publiek verlies je het mooie van sport.” De oeh’s en aah’s bij fraaie aannames van Antony klonken als muziek in de oren. Kun je nagaan als we straks gewoon weer met z’n allen naar het stadion mogen. Zoals dat hoort.

#Stadionsvol en applaus voor Wim Jansen
Alle eredivisiespelers betraden deze speelronde het veld in speciale shirts om aandacht te vragen voor volledige bezetting. Zo ook de Ajacieden. Keurig in de juiste volgorde op een rijtje was de tekst ‘stadions vol’ te lezen. Gelukkig ging het goed, want ergens in de Keuken Kampioen Divisie zagen we elf spelers die verkeerd om stonden met ‘lov snoidats’ als resultaat. Lekker gewerkt!

Applaus was er ook voor de aftrap en dat had alles te maken met het overlijden van Wim Jansen. Het Feyenoordicoon speelde eveneens twee seizoenen in Amsterdamse dienst. Hij werd in seizoen 1981/1982 kampioen met Ajax. Zijn gezicht werd getoond op de Arena-schermen, waarna een minuut durend applaus volgde.

Klaassen breekt de ban
Dat Ryan Gravenberch tegen de Almeloërs ontbrak wegens ziekte, was geen verrassing, maar dat Lisandro Martínez (bovenbeen) en Edson Álvarez (knie) tóch aan de aftrap stonden, was een fijne opsteker. Zodoende hoefde Erik ten Hag amper te schuiven met poppetjes. Davy Klaassen was de logische vervanger van Gravenberch en verder bleef alles bij het oude.

Wat ook bij het oude bleef? Nou, dat Klaassen de score opende. Na onbenutte kansen voor Antony en Sébastien Haller was de middenvelder na dik twintig minuten wél trefzeker. Steven Berghuis bracht de bal vanuit een vrije trap voor de goal, waar Martínez doorkopte. De bal kwam bij Klaassen terecht, die als een veredelde Bruce Lee met hooggeheven been binnen frommelde. De treffer was een terechte afspiegeling van de verhoudingen op het veld, want Remko Pasveer had voor rust werkelijk nul komma niks te doen.

Lachen om Blind en de zijlijn
Supportershumor is leuk en goed leedvermaak nog leuker. Tot een paar keer aan toe hield Daley Blind een bal net binnen of buiten. Toen arbiter Jeroen Manschot een van die ballen buiten de lijnen beoordeelde, klonk meteen melig gejoel in de Arena. We weten natuurlijk allemaal waarom.

Haller is terug en Taylor scoort voor het eerst in de eredivisie!
De geblesseerde Brian Brobbey deed wat hij moest doen toen Haller actief was op de Afrika Cup. De Ivoriaanse international vierde zijn terugkeer in de Ajaxbasis echter met een fraai spitsendoelpunt. Voor de pauze zagen we de aanvaller amper, maar na rust verdubbelde hij de score met een simpele en doeltreffende voetbeweging. Hij deed dat op aangeven van – wie anders – Dusan Tadic. Het was alweer de miljoenmiljardste assist van de aanvoerder.

De supporters in de Arena waren nog niet klaar met juichen of invaller Kenneth Taylor zette Ajax op 3-0. Het was zijn eerste eredivisiedoelpunt en daar was de middenvelder maar wat blij mee. Taylor werd op de linkerflank weggestuurd en niet aangepakt. Tot zijn eigen verbazing kon hij zo doorlopen richting doelman Janis Blaswich om hem vervolgens klinisch te verschalken.

Tadic bleek voor tijd minder klinisch en verzuimde een strafschop te verzilveren, terwijl Álvarez kort erna de lat vond. Zo had de score hoger kunnen uitvallen, maar de drie punten waren het allerbelangrijkste. Groetjes richting Eindhoven.

‘Nicóóó, Nicóóó!’
Overigens leuk die drie doelpunten, maar de Arena liet zich nog het luidst horen voor invaller Nico Tagliafico, die twintig minuten voor tijd inviel. Het ‘Nicóóó, Nicóóó’ klonk uit vele kelen. De kleine Argentijn stak niet onder stoelen of banken dat hij een bittere pil moest slikken toen een transfer naar FC Barcelona werd geblokkeerd, maar stelde eveneens zich onverminderd te blijven inzetten voor de club. Dat laatste werd zondag duidelijk op waarde geschat.