Op een of andere manier doen de Ajacieden hun beste zaken op basis van slecht spel. Ga maar na, de koppositie werd 'echt' veroverd na RKC-uit (1-2) en daar werd ook al geen grootse prestatie geleverd. En dit keer werd ondanks karig veldspel de marge verdubbeld van drie naar zes.

Wat dat betreft liggen de Ajacieden prima op schema, maar de competitie is natuurlijk nog lang niet gespeeld. Alles kan zondag alweer anders zijn. En zolang alles iedere speelronde weer anders kan zijn, is het onwijs onhandig om dingen te roepen over een schaal. Dat is allemaal nog ver weg.

Goed, klaar voor een terugblikje op RKC-thuis? Dit kunnen we doen dankzij @11tegen11!

Expected Goals en pitch plot
Het is en blijft grappig hoe droge kost versus emotie de stemming van een supporter serieus kan beïnvloeden. Ga maar na: als je de cijfers erbij pakt, kun je niet anders dan concluderen dat Ajax een prima middagje heeft beleefd in de Johan Cruijff Arena. Met 3-0 gewonnen en genoeg kansen op meer, zonder serieus iets weg te geven.

Of, nou ja, bijna niets weggegeven... Andre Onana moest op 1-0 een serieuze redding verrichten om zijn doel schoon te houden. In feite had Ajax het duel op basis van gecreëerde kansen toen al beslist moeten hebben, maar dat liet het dus na. Eigenlijk werd alles een beetje naar beneden afgerond en misschien is het gevoel daarom wel stukken minder dan 'wat had kunnen zijn'.

Er was best wel meer mogelijk geweest. Die conclusie kun je alleen al trekken door 3,87 Expected Goals los te laten en je aandacht te verleggen naar het pitch plot. We tellen vijf doelpogingen vanaf ongeveer de penaltystip en dat zijn over het algemeen toch schotlocaties waar vandaan het relatief gemakkelijk scoren is.

Niet iedere bal zeilt natuurlijk binnen, maar toch. Dit ziet er allemaal goed uit! En ook als je drie keer uithaalt vanaf randje zestien, is de kans aanwezig dat je kunt juichen. Toch bleef de teller op drie steken. Dit lag niet aan invaller Klaas Jan Huntelaar, die een gedreven indruk maakte. Op een andere dag had hij binnen een halfuur zomaar tot een hattrick kunnen komen.

Passmaps
De passmap op basis van RKC-uit mag er over het algemeen ook best zijn. Al is er ook iets dat ons een beetje zorgen baart. De afstemming voorin liet nogal wat te wensen over. Vanuit Babel, Tadic en Traoré kwam wel wat output richting een medespeler, maar niet genoeg om een lijntje te doen verschijnen. We hadden zo'n lijntje liever wel gezien.

Waarom? Omdat dit aangeeft dat spelers elkaar goed weten te vinden. Het is niet voor niks dat Quincy Promes en Hakim Ziyech zo hoog opgeven over hun goede connectie. Die zie je op het veld, die zie je terug in een passmap en die zie je terug bij het presenteren van een kledinglijn, maar dat geheel terzijde.

Ons punt is dat je graag ziet dat spelers elkaar blindelings weten te vinden en dat was tegen RKC niet altijd zo. Ook Ziyech was meer zoekende dan anders. Hij probeerde te veel te passen alsof hij in topvorm was, waar het bij zijn rentree misschien beter was om een tandje terug te schakelen. Bedenk dat Ziyech nog niet eens fit genoeg was om een hele wedstrijd te spelen.

We weten dat Ziyech beter kan en we zijn er ook vrij zeker van dat hij spoedig laat zien dat-ie beter is. Het scheelt dat Carel Eiting zich ook druk met het spel bemoeide. Eiting verstuurde zelfs de meeste passes van iedereen – logisch ook gezien de wissel van Ziyech – en rond hem zie je als Dreh- und Angelpunkt wel allerlei vertakkingen ontstaan, om maar aan te geven waar de bal vanuit hem naartoe ging.

Wat ons optimistisch stemt, is dat Traoré de ontvanger was van de meest progressieve passing. Dit betekent zo veel als: de spits werd gevonden via het spelen van ballen in de diepte. Dit hoeven niet per se lange ballen te zijn, zeker niet, maar het is lekker om een sterke spits voorin te hebben. Er was een tijd waarin we hiervoor op de banken stonden toen het Kasper Dolberg betrof.

Zone 14 en halfspaces
Het klopt dat we het nog niet over Donny van de Beek hebben gehad. Hij speelde toch goed, Donny werd toch verkozen tot Ajacied van de Wedstrijd? Klopt, maar we hebben expres eventjes gewacht. Zoals je op de passmap kunt zien, was Donny wel serieus betrokken in het spel. Van de Beek werd vooral gevoed door Eiting en Álvarez, waarna hij het spel verdeelde via onder meer Ziyech.

Waarom we Van de Beek niet eerder hebben genoemd? We willen graag wijzen op zijn opvallende rol. Bedenk even dat Donny als een van de controlerende middenvelders werd opgesteld, met de rechterflank als zijn uitvalspositie. Toch was het niet vanaf rechts waar hij gevaarlijk werd. Integendeel zelfs.

Donny liet zich uitzakken op links, in de schaduw van Ziyech, omdat hij voelde dat daar de meeste ruimte lag. Dat gevoel klopte! Van de Beek kon naar hartelust de diepte in en kwam diverse keren gevaarlijk door. Ga maar na: op die manier ontstond de penalty waaruit de 1-0 viel en ook deed hij vanaf daar het voorwerk voor de 2-0.

Er was nog wel een extra assistje mogelijk geweest, ware het niet dat de laatste pass nogal eens ondermaats was. “Hoge ballen houden we niet van. Een lagere voorzet is vaak beter, maar de ballen waren gewoon niet zuiver genoeg,” aldus Van de Beek, die niet zo goed wist waar het aan lag.

“Die slechte voorzetten hadden met overzicht te maken. We kwamen regelmatig in die gevaarlijke situaties, maar de veldbezetting was niet goed of het overzicht ontbrak,” gaf Erik ten Hag aan het wel te weten. Het grappige is dat je op de plots van Zone 14 en de halfspaces de activiteit van Donny prima kunt waarnemen. Net als de stippellijntjes die staan voor mislukte voorzetten.

De slechte veldbezetting in de as zie je niet onmiddellijk terug, maar laten we hopen dat Ajax inderdaad zoekende was naar 'nieuwe' automatismen. Automatismen met Ziyech en Blind. Automatismen ook vooral die het niveau in de komende weken omhoog moeten stuwen.

Want vanaf nu gaat het erom, te beginnen met Getafe-uit!