De hunkering naar een prijs was groot, al moet bekerwinst vooral als startschot dienen. Of dat lukt, weten we over een weekje. Het zijn spannende tijden voor de club. En voor de supporters natuurlijk net zo goed. Die spanning werd er niet minder om door de wat halfbakken start in De Kuip.

Ajax had het een klein halfuurtje moeilijk met Willem II. Waarom eigenlijk? Daar komen we verderop in deze analyse op terug. Maar toen de oplossing was gevonden, werden de mooiste combinaties op de mat gelegd. Toen was het weer ouderwets smullen. Met de KNVB-beker als resultaat!

De data van de bekerfinale is uiteraard afkomstig van @11tegen11!

xG-plot en pitch plot
Willem II voetbalde in de beginfase dus aardig mee, maar als je kijkt hoeveel doelgevaar dat nu echt opleverde... Niet zo veel. Gek hè, hoe je gevoel je soms kan bedriegen. Al zijn we nog niet vergeten dat er af en toe serieus moest worden ingegrepen. Nico Tagliafico wist maar net een schotpoging te blokken en ook Rasmus Kristensen moest diverse keren achteruit.

Gelukkig zette Ajax hier ook het een en ander tegenover. Er werd eigenlijk maar één echt grote kans gemist en toen het eenmaal begon te lopen, deden zich meer en meer kansen voor. Die kopbal van Daley Blind is er niet eentje waarvan je kunt garanderen dat-ie binnen valt, maar de twee goals van Klaas Jan Huntelaar en de 0-4 van Kristensen waren werkelijk waar prachtig uitgespeeld. Wat een schoonheid!

En toch... Toch moeten we niet vergeten dat Willem II zich zomaar terug in de wedstrijd had kunnen melden. De Tilburgers kwamen heel aardig uit de kleedkamer en kregen twee kansen. Sterker nog, als de bal goed opzij was gelegd naar Aleksander Isak dan had het nog een lastige tweede helft kunnen worden. Een tweede bal werd zo wild ingeschoten dat Andre Onana niet eens in actie hoefde te komen. Hij keek 'm over.

Passmaps
Zoals je kunt zien, hebben de passmaps een kleine update ondergaan. Het ziet er flitsender uit en ook vind je links in beeld aanvullende informatie. Een deel van die info spreekt voor zich, zoals Tagliafico die de meeste meters met bal naar voren rende, maar 'progressive passing'?

Dit houdt in dat je de bal naar betere zones op het veld brengt. Van ver van het doel naar dichtbij het doel van de tegenstander, zogezegd. Hierbij zijn niet alleen meters van belang. Een pass op de helft van de tegenstander telt bijvoorbeeld zwaarder dan een balletje breed achterin. En er vindt achter de schermen een correctie plaats voor passzuiverheid, omdat het gaat om de juiste balans tussen progressie maken en zuiver spelen. Tadic deed dit tijdens de bekerfinale als beste bij Ajax.

Met de xG-chain ben je al bekend, maar misschien zonder het te weten. De gouden, zilveren en bronzen ster is je vast opgevallen. Dit betekent dat je betrokken bent bij een passketen die eindigt met een doelpoging. De xG-waarde van de betreffende kans gaat dan naar alle spelers die een rol speelden in de passketen. Het gaat hierbij om openspelsituaties. Grappig genoeg kom je op basis van de bekerfinale uit bij Kristensen. De Deense back was het vaakst betrokken bij gevaarlijke aanvallen van Ajax. Want inderdaad, diverse gevaarlijke aanvallen begonnen op rechts. En als je afrondt, zoals bij de 0-4, scoor je natuurlijk ook pluspunten.

Het laatste begrip dat we nu aanstippen is 'centrality'. Dat je een wat lastig begrip om uit te leggen, maar als je aanhoudt dat hier de speler staat genoemd die het meest essentieel is geweest om alle elementen uit het team met elkaar te verbinden, kom je een heel eind. Het helpt ook dat Frenkie de Jong 'most centrality' noteerde tijdens de bekerfinale.

Frenkie trekt natuurlijk regelmatig het spel naar zich toe en vormt de verbinding tussen verdediging en aanval. Hij haalt soms de bal op, kan dribbelen als de beste en heeft zo veel gevoel in zijn voet dat zijn passing ook is om van te smullen. Alleen moet Frenkie soms eventjes uitvogelen hoe hij Ajax het beste van dienst kan zijn.

Als je de dynamische passmap erbij pakt, zie je dat de gemiddelde posities van Frenkie en Noussair Mazraoui met name de eerste twintig minuten nogal wisselen. Er wordt gezocht... naar de juiste manier om Willem II te bespelen. De 'Tricolores' traden aan met een verrassende basiself en bleken 4-4-2 te spelen, waarbij Pol Llonch de taak had om als voorste middenvelder door te stappen in de richting van Frenkie.

Willem II probeerde Ajax op die manier het voetballen onmogelijk te maken en was vrij succesvol. Wat je dan vaak ziet gebeuren is dat Frenkie inzakt. Alleen werkte de eerste optie – Frenkie tussen of vlak voor de verdedigers – dit keer nog niet goed genoeg. Als dat niet werkt, zoekt Frenkie vaak een flank op. Meestal de linker. Hij speelt dan in balbezit echt als een soort linksback. Verdedigen doet hij op die positie niet, het gaat puur om de opbouw.

Frenkie probeert op die manier aan zijn directe tegenstander te ontkomen. Vaak lukt dat. Nu ook! Er doen zich altijd momenten voor waarop zijn mannetje niet meeloopt. Daardoor krijgt Frenkie tijd en ruimte en komt Ajax aan voetballen toe, omdat het niet langer onder druk staat. En als je Ajax laat combineren, heb je een probleem. De bekerdroom van Willem II spatte daarmee uiteen.

https://twitter.com/ajaxlife/status/1125489943571312642

Zone 14
Als je de passing binnen Zone 14 bekijkt en de uitslag wegdenkt, bekruipt je niet het vermoeden dat Ajax heer en meester was. Er was weinig activiteit in die vierkant voor het doel. Hooguit twaalf passes, waaruit maar twee keer een medespeler werd gevonden. Dat zijn geen cijfers die je doen vermoeden dat er 0-4 op het bord stond.

Er werd zelfs niet één pass richting het laatste deel van het veld tussen de palen gespeeld. Het is een beetje karig zelfs. Een kwart van de succesvolle passes ging zelfs achteruit. Wat maakte Ajax dan zo succesvol? We komen er heel snel op terug.

Eerst willen we even aanstippen dat de activiteit van Willem II nog beperkter was. Er werd sowieso niet superveel klaargespeeld door de 'thuisploeg', maar van passing in Zone 14 moest het helemaal niet komen.

Halfspaces
De passing binnen Zone 14 viel dus tegen... Als je vervolgens kijkt naar wat er werd klaargespeeld in de halfspaces, daar worden wij vrolijk van! We zien twee gele strepen om duidelijk te maken dat er sprake was van assists (bij de 0-1 en 0-4), maar daar kleeft natuurlijk wel een verhaal aan. Zoals je ziet, gaat het om diagonale passing. Oftewel: schuine strepen!

Ajax slaagde er naarmate de bekerfinale vorderde steeds beter in om Willem II'ers naar de flank te lokken. Kort combinatiespel maakt de ploeg van Erik ten Hag zo leuk om naar te kijken en we zijn zo'n beetje de tel kwijtgeraakt als het gaat om hoogstandjes tijdens succesvolle aanvallen. Panna's, wipballetjes, passeeracties... Het kon gewoon niet op!

Er werd zo goed gecombineerd door de Ajacieden dat het allemaal te snel ging voor Willem II. Het lukte niet meer om duels aan te gaan, omdat Ajax heer en meester was. Als dit Ajax heer en meester is, degradeer je al snel tot figurant. Ruimtes worden vrijgespeeld en benut, waardoor wel heel erg blijkt dat je uit positie bent gespeeld. De weg naar het doel is dan vrij.

Precies dat maakt dat de eerste prijs een feit is. Op naar meer?!