Ajax - PEC was om diverse redenen altijd al een bananenschil waarover je kon uitglijden. De ophef was groot toen de wedstrijd werd verplaatst, het werd echt z’n tussendoortje, er was sprake van vermoeidheid en bovendien waren er blessures…

Frenkie de Jong en Hakim Ziyech ontbraken en dan lever je wel wat in. Het is vervelend om spelers te missen vanwege blessures, maar we kennen ook allemaal de invloed van Frenkie en Ziyech. De één regelt de aanvoer van achteruit, de ander zorgt voorin voor creativiteit.

Wat waren de gevolgen van hun afwezigheid? Dat analyseren we met input van @11tegen11!

xG-plot en pitch plot
Als je een blik werpt op het xG-plot, zonder de uitslag te weten, denk je dat Ajax een vrij eenvoudig avondje had. We zien een mooi trappetje ontstaan, om maar aan te geven dat het doel van PEC op zich voldoende onder vuur werd genomen. Met name in de eerste helft verliep het aanvalsspel nog relatief vlotjes.

Het probleem openbaart zich tijdens de eerste fase na rust, toen Ajax stilviel. Dit was ook de fase waarin PEC beter in het duel kwam, maar dat zie je niet af aan de 0,36 Expected Goals die het bij elkaar voetbalde. Vergeet niet dat xG een weergave is van de kwaliteit van daadwerkelijke kansen. Geblokte schoten tellen niet mee en Matthijs de Ligt lag toch echt enkele keren nog net in de weg.

Het beeld vertekent daardoor ietsjes, maar ondanks de grote ontsnapping in de slotfase was de overwinning van Ajax verdiend. Als je de gecreëerde kansen tegenover elkaar zet en uitrekent hoe vaak die kansen een doelpunt opleveren, stapt Ajax in 80 procent van de gevallen als winnaar van het veld.

Die cijfers zijn een stuk beter dan het gevoel dat wij aan de wedstrijd overhielden. Waar komt dat slechte gevoel vandaan?

Passmaps
De doelkansen waren dan misschien nog best oké, dat kunnen we niet zeggen van de passmap die is gemaakt op basis van het spel van Ajax. Er werd dit keer toch echt te veel achterin rondgespeeld, al probeerden de aanwezige spelers heus hun drang naar voren vorm te geven. Het was geen onwil, je merkte gewoon dat er iets miste.

Als je bedenkt dat Ziyech normaal gesproken is gekoppeld aan de grootste cirkel, is het best verontrustend als je opzoekt wat Zakaria Labyad deed tijdens Ajax - PEC. Ja, hij gaf een prima voorzet bij de tweede paal waaruit Dusan Tadic scoorde. Maar verder? We hebben Labyad amper gezien. Ziyech eist ballen op, Labyad was onzichtbaar.

Als je bedenkt dat Ziyech normaal gesproken hyperactief is en Kasper Dolberg en Donny van de Beek al geen jongens zijn die heel vaak aan de bal komen, is het niet fijn om te constateren dat Labyad zich bij dit gezelschap voegde: hij verstuurde slechts 17 passes. Ook in verdedigend opzicht bleek Labyad geen Ziyech. Mede daardoor werden ruimtes groot en kwam Schöne te zwemmen.

Ter vergelijking: Ziyech bediende bij Ajax - Fortuna (4-0) 69 keer een teamgenoot. Ja, we hebben het hier over twee verschillende wedstrijden. Maar het verschil is wel erg groot. Je merkte ook dat het Ajax ontbrak aan de macht om PEC zijn wil op te leggen. Overigens pakte Ziyech tegen Fortuna ook weinig ballen af, maar we kennen allemaal zijn arbeidsethos.

Ja, er werd wel geprobeerd om aan te vallen. Daarbij werd Tadic veelvuldig gezocht. Het lukte alleen maar zelden om Tadic te lanceren. Hoe vaak hebben we de Serviër niet met zijn rug naar zijn tegenstander zien staan? Als linksvoor wil je aanvallen met open vizier, niet met de kont erin gedraaid. De linksbuiten kwam wel tot vijf sleutelpasses, maar die waren niet geboren uit luxe.

Het lukte Tadic niet om een teamgenoot vogelvrij te spelen. Daarvoor was het spel van Ajax te statisch. Er werden soms best goede ballen gegeven, maar de defensie van PEC open scheuren en een hoek uitkiezen? Nee, we hebben het niet gezien. Het is ook spijtig dat we Neres amper hebben gezien. Er stonden grote woorden in de krant, maar hij kon ze niet waarmaken. Dat geeft niet, Ajax speelde niet super, maar het vertelt misschien wel waarom hij niet altijd zeker is van een basisplaats.

We zetten hieronder diverse passmaps op een rijtje. Het wordt misschien wat veel, maar je kunt er heel wat interessants uitpikken. Kijk eens naar het verschil tussen de eerste en de tweede helft. De passmap op basis van minuut 45-90 ziet er eigenlijk gewoon niet uit. Dit zijn we niet van Ajax gewend!

Maar pak nu de dynamische passmaps erbij en kijk wat er in de slotfase gebeurt. De zet van Erik ten Hag om Noussair Mazraoui naar het middenveld te plaatsen, pakte prima uit. Je ziet dat er gelijk meer structuur zichtbaar werd in het spel en als je dit linkt aan de drang naar voren bij Noa Lang, die goed inviel, zie je waarom het Ajax lukte de rug te rechten.

Ten Hag verdient een compliment dat hij het aandurfde met Lang, ook al waren er niet superveel andere smaken meer beschikbaar. Toch moet je het maar durven om op zo’n belangrijk moment een beroep te doen op een eredivisiedebutant!

https://twitter.com/ajaxlife/status/1106196818264772609

Zone 14
De relatieve onmacht in aanvallend opzicht kunnen we onder een vergrootglas leggen. Dit kan onder meer door de distributie binnen Zone 14 te checken. De bal werd in dit gevaarlijke vierkant 33 keer gepasst, maar het leverde maar weinig gevaar op. Dit kun je aflezen uit de richting van de passes.

Er werd heel wat heen en weer gespeeld, van links naar rechts, maar voorwaarts werd een moeilijk verhaal. Zelfs de ballen die je als ‘pass vooruit’ kunt bestempelen, gingen meestal flink zijwaarts. En op die manier kom je niet in de buurt van het doel. Ajax liep vast tegenover de gesloten linies van PEC.

Het aantal van drie geslaagde passes op Ajacieden in het strafschopgebied houdt ook niet over, al had een van die drie ballen zomaar een doelpunt kunnen opleveren. Helaas kwam Dolberg iets te dicht in de buurt van de keeper uit, waardoor zijn wippertje het gewenste effect miste.

Halfspaces
Laten we beginnen met het positieve: we spotten de opbouw van een doelpunt in de halfspaces. Dat is altijd goed! Het gaat om de bal die invaller Lang verstuurde richting het hoofd van Daley Blind, die raak kopte en de Johan Cruijff Arena deed ontploffen.

Maar net als in Zone 14 zie je ook waar het aan ontbreekt: ballen in de diepte. Nogmaals: Ajax probeerde het wel, maar het ontbrak aan stootkracht. Tot randje zestien ging het best goed, daarna volgden verschillende vastlopers. Ballen richting achterlijn? Die werden amper gegeven.

Laten we Tadic er nog eens bij halen. Tadic werd geregeld gevonden door de rest van het team, er gebeurde genoeg op de linkerflank, maar het was gewoon niet gevaarlijk. Er zat constant twee man in zijn rug, hij werd opgejaagd in plaats van vrijgespeeld. Vanuit zo’n situatie is het lastig verder voetballen.

Je ontkomt er dan niet aan om een balletje terug te spelen. Dit gebeurde dan ook best regelmatig, in de hoop dat een nieuwe aanval meer succes opleverde. Het zorgde in feite alleen maar voor meer van hetzelfde.

Hopelijk zijn Frenkie en Ziyech van de partij tijdens AZ-uit, want een prestatie als deze is niet voldoende om te winnen. En het enige dat zondag telt is een driepunter!