De gekke situatie deed zich voor dat Ajax zondag om 16.45 uur aftrapte met een kloof van acht punten achterstand ten opzichte van PSV. De koploper van de eredivisie had dan ook twee wedstrijden meer gespeeld. De Ajacieden hebben alles dus nog steeds in eigen hand.

Om alles in eigen hand te houden, breekt er een belangrijke week aan. Leuk dat Fortuna opzij is geschoven, maar kan dit ook even gebeuren met PEC Zwolle en AZ? We hopen het van harte, van ganser harte zelfs! Eens zien of er zondag nog lessen zijn geleerd.

We zoomen in op het spel van Ajax, aan de hand van data van @11tegen11!

xG-plot en pitch plot
Hoe fijn is het om al na vier minuten spelen op voorsprong te staan? Heel erg fijn! Het voetbalt stukken, maar dan ook echt stukken gemakkelijker. Liever aan het einde iets van energie sparen dan veel te traag op gang komen en achter de feiten aan hobbelen.

Ook al deed zich na de 1-0 geen kansenregen voor, Ajax probeerde wel degelijk het duel zo snel mogelijk te beslissen. Als Ziyech zijn vizier scherper had staan, was de opening misschien al wel eerder gevonden. Hoe snel hadden we dan achterover kunnen leunen?

Hoe dan ook, Ajax kwam in feite geen moment in de problemen. Fortuna probeerde zich voor de vorm na de 2-0 terug in de wedstrijd te knokken, maar dat ging toch echt niet gebeuren op de receptie ter ere van de 1-4 tegen Real. Dit potje voetbal kon Ajax niet verliezen.

Het was ook gewoon fijn dat Ajax ondanks een marge van twee niet in standby-modus schoot. De helft van de productie werd bewaard voor het laatste halfuur. En zo waren er nog wel wat mogelijkheden om de bal tegen de touwen te schieten. We zagen diverse mooie aanvallen, al ontbrak het soms aan de beslissende pass. Misschien omdat de Ajacieden het – uit pure luxe – iets te mooi wilden doen.

Dat Ajax dit alles op 70 procent van zijn kunnen gedaan kreeg, vertelde alles over het niveauverschil. Dat was aanzienlijk. Daarom was het goed om te zien dat de grootste kansen ‘gewoon’ benut werden. Dat scheelt zo veel gedoe. Vier keer scoren uit de vijf grootste kansen is gewoon een prima score.

Passmaps
Werp een blik op de passmap van Ajax en er valt gelijk één ding op: de grote stippen! Het zegt alles over de verhoudingen van zondag. Je ziet dikke stippen, sterren zelfs, achterin bij het centrale duo en normaal zie je dat liever niet, maar wij vinden het dit keer niet zo erg. Vergeet niet hoe De Ligt de 4-0 inleidde met een pass van achteruit.

De bal werd achterin veelvuldig rondgespeeld en als je dit in hoog tempo doet, ontstaat er vroeg of laat vanzelf een keer een gaatje. Omdat veel van deze aanvallen een kans(je) opleverden, staan de sterren in de cirkels van Blind en De Ligt. En een keertje niet bij Ziyech, die dit keer ‘slechts’ drie sleutelpasses in huis had. Dat is weinig, voor zijn doen.

De zilveren plak voor Tadic is logisch verklaard als je bedenkt dat hij zes sleutelpasses verstuurde. En twee keer scoorde. Je kunt het apart vinden dat Neres geen ster krijgt, maar daarvoor is de Braziliaan iets te veel een momentenvoetballer. De acties die hij ondernam tegen Fortuna, leverden succes op. Maar het is niet zo dat hij constant druk was.

Dolberg en Van de Beek zijn opnieuw de twee spelers met de kleinste cirkels. Die twee waren dan ook het minst aan de bal. Daar zijn we zeker bij Donny wel eens kritisch over geweest, maar de laatste tijd vinden we Van de Beek goed spelen. Zo ook zondag.

Donny is als loper volop in beweging en door goed aan te sluiten bij de voorwaartsen, komt hij geregeld in scoringspositie. Of hij is op een andere manier belangrijk, getuige zijn drie sleutelballen. Donny moet het aanvallende kwartet ondersteunen. Het is mooi ‘spotbaar’ hoe Dolberg in zijn rug werd gesteund door een lijn van drie aanvallers. Daar kwam Donny met zijn loopvermogen nog eens bij.

Het is verder grappig om te zien dat Mazraoui eens een keertje plaatsnam op de tandem van Neres. De Braziliaan nam het stuur over van Ziyech, die een centrale rol toebedeeld had gekregen. Ziyech werd dit keer niet zozeer gevoed door de rechtsback, maar vanaf de linkerflank. Frenkie en Tagliafico wisten hem regelmatig te vinden.

Schöne nam dit in de tweede helft moeiteloos over, maar omdat hij wat meer achterin bleef hangen dan Frenkie, kwam er voor Tagliafico – en later Sinkgraven – ruimte om mee op te komen. Als je de balcontacten van Frenkie (63) en Schöne (53) bij elkaar optelt, kom je tot 116 en dat is veel. Heel veel! Het is daarmee wel duidelijk welke ploeg bepaalde hoe het er op het veld aan toe ging.

https://twitter.com/ajaxlife/status/1105103373941067777

Zone 14
Er zat voor Fortuna weinig anders op dan een poging te wagen om de schade beperkt te houden. De kleine broeder uit Sittard was niet opgewassen tegen het sterke Ajax en ook al probeerde het wel een klein beetje te storen tijdens het rondspelen, het was een hele klus om de verdedigende stellingen te verlaten.

Als gevolg van de drukte achterin bij de geel-groenen, was er voor Ajax geen directe weg richting het doel denkbaar. Dit zie je terug aan de activiteit in Zone 14. Het lukte slechts één keer om een Ajacied in de zestien en tussen de palen aan te spelen. Is dat erg? Nee, niet per se.

Het is helemaal geen schande om het buiten de as van het veld te zoeken, zolang je maar dwingend blijft spelen. Dit deed Ajax. Het totale aantal van 29 passes binnen Zone 14 valt misschien wat tegen als je zo dominant bent, maar je moet je hier niet blind op staren. Er werden andere oplossingen gezocht en gevonden.

Halfspaces
We houden ervan om gele lijntjes te spotten en dat is weer gelukt! We zien er twee als we doorschakelen naar de halfspaces. Anders dan bij Zone 14 vinden we deze ruimtes aan de zijkanten van het zestienmetergebied. Als je hier je creatieve spelers in stelling kunt brengen, kan het wel eens leuk worden.

Ajax slaagde hier tegen Fortuna wederom in. De dosis creativiteit is ook ongekend. Het hogere aantal van 68 verstuurde passes zegt niet alles, omdat ook sommige ballen op het middenveld worden geteld, maar je ziet ook genoeg gebeuren op randje zestien of nog verder naar voren.

Deze activiteit leidde tweemaal tot een juichmoment. We herkennen de assists bij de 3-0 en 4-0. De derde treffer kwam tot stand na goed jagen door Van de Beek, die ook snel omschakelde en Neres in stelling bracht. De Braziliaan liet voor zijn rake uithaal zien waarom hij een uitnodiging kreeg van de Seleção. Wat een heerlijke beweging!

Bij het volmaken van het kwartet vinden we het nog het vermelden waard dat Dolberg niet voor eigen succes besloot te gaan. Hoe moeilijk een hoek ook is, toch legde de spits de bal af. Als de gemiddelde aanvalsleider bij 3-0 nog niet op het scorebord staat en de laatste verdediger al voorbij is, volgt een schot op doel.

Maar niet bij Dolberg. Die legde af. Goed voor een tweede gele streep in de halfspaces, ook met dank aan de goed meelopende Tadic.