De VI-verslaggever van dienst zegt dat De Jong voor een deel van de PSV-aanhang nog altijd Ajacied is. Inderdaad, zeggen wij, eens Ajacied, altijd Ajacied. De Jong antwoordt: “Ik heb daar een mooi verleden gehad, dat klopt. Maar nu is alles anders. Ik speel voor PSV en wil zondag winnen in Amsterdam. Of ik een warm welkom krijg? Ik heb geen idee.”

Voor ons is dat ook nog een vraag. Het verleden heeft geleerd dat het alle kanten op kan gaan. Vijf voorbeelden van een terugkeer op het oude nest. 

Seedorf heeft nog een piep in z’n oren
Clarence Seedorf heeft een erelijst waar je stil van wordt. Maar in 2003 vond het Oranje-publiek de middenvelder niet meer zo leuk. Iets met gemiste penalty’s of zo. Boeien, zou je zeggen. Wat vond de Ajaxaanhang toen? Voorafgaand aan het duel Ajax - AC Milan in de Champions League deelden supporters pamfletten uit met de tekst: “Gaan we Seedorf uitfluiten, gaan we koeien nadoen. Of gaan we het tegenovergestelde doen, zodat niemand ons kan afzeiken. Seedorf is Amsterdammer - komt uit onze eigen jeugd - en heeft vele prijzen voor ons gewonnen.” Toch werd er hard gefloten. Pijnlijk. Enkele jaren later maakten de Ajacieden het enigszins goed door Seedorf een staande ovatie te geven.

Jansen zag even geen bal
De inmiddels 48-jarige ijsbalgooier in De Kuip heeft tegen Staantribune uitgelegd waarom hij Wim Jansen tijdens de warming-up met een rake worp half uitschakelde. Op 7 december 1980 kwam Jansen in Ajaxtenue terug in Rotterdam. Er lag sneeuw, ook op de tribunes. “Mijn vader was voor die club en mijn opa voor Ajax in het kwadraat. Maar ik was vroeger nogal een dwars ventje. Ik werd als klein jochie een kant op gedreven, waardoor ik juist voor de andere richting koos. Zo kreeg ik al vroeg door mijn opa een Ajaxplacemat onder mijn snufferd geduwd.” De ijsbal raakte Jansen vol op het oog. Welkom thuis.

Vermeer als pop. Bah
“Ik dacht lollig te zijn,” was het verweer van de supporter tegenover de rechter. Vanaf de tweede ring hing op 7 februari 2016 tijden de klassieker een opblaaspop over de reling die keeper Kenneth Vermeer moest voorstellen. De keeper uit Ajax’ jeugdopleiding maakte de über-gevoelige overstap naar de klassieke rivaal Feyenoord. Klappen voor zo’n overstap is natuurlijk niet nodig, maar die opblaaspop ging natuurlijk ruim over de grens heen.

Cruijff in een rondootje
Johan Cruijff keerde in een Gouden Gids-geel tenuetje terug in Amsterdam. Onenigheid met Ajax over zijn contract zorgde ervoor dat de Grootste Ajacied aller Tijden een jaartje in de havenstad aan de slag ging. Het enige juiste antwoord kwam van de Ajaxspelers op het veld. Een 8-2 overwinning. Genoeg doelpunten dus om niet eens de kans te krijgen wie dan ook uit te fluiten.  

Ovatie voor Suarez
“Ik kan en zal Ajax nooit vergeten. De supporters zijn heel belangrijk geweest voor mijn carrière. Het was mooi om terug te zijn.” Zo kan het ook. Luis Suarez was met het sterrenteam van Barcelona terug in de Arena. Voor de wedstrijd was applaus zijn deel, na het duel werd hij toegezongen. Ondanks het 2-0-verlies hadden veel Ajacieden kippenvel. Mooi. En zo hoort het eigenlijk. Eens Ajacied, altijd Ajacied.